Argentinië
| Argentijnse Republiek República Argentina
| |
|---|---|
| Hoofdstad | Buenos Aires |
| Aantal inwoners | 45.605.826 (2021) |
| Oppervlakte | 2.780.400 km² |
| Regeringsvorm | Republiek |
| President | Alberto Fernández (sinds 2019) |
| Vicepresident | Cristina Fernández de Kirchner (sinds 2019) |
| Godsdienst | Christendom (79,6%) Geen religie (19,2%) Overig (1,2%) |
| Taal | Spaans (español) |
| Munteenheid | Argentijnse peso |
| Volkslied | Himno Nacional Argentino |
| Nationale feestdag | 25 mei |
| Landcode | ARG |
.svg)
Argentinië is een land in het zuiden van Zuid-Amerika. Argentinië grenst in het noorden aan Bolivia en Paraguay, in het noordoosten aan Brazilië en Uruguay, in het westen aan Chili en in het oosten ligt de Atlantische Oceaan. Voor de kust van Argentinië liggen de Falklandeilanden (of de Islas Malvinas) die door Argentinië geclaimd worden, maar officieel een overzees gebied van het Verenigd Koninkrijk zijn. Daarnaast claimt Argentinië een deel van Antarctica. In Argentinië wonen zo'n 45 miljoen mensen en de officiële taal is Spaans. De hoofdstad van Argentinië is Buenos Aires.
Voor de Europese kolonisatie woonden er verschillende volkeren in Argentinië, waaronder de Inca's. Tijdens de 16e eeuw werd Argentinië door de Spanjaarden gekoloniseerd. Vanaf 1776 werd het land bestuurd als overzees onderkoninkrijk van Spanje. In 1810 brak een onafhankelijkheidsoorlog uit en Argentinië verklaarde zich onafhankelijk in 1816 onder leiding van José de San Martín. Tijdens de Argentijnse geschiedenis zijn er veel conflicten geweest tussen de conservatieven en liberalen en tussen het leger en de bevolking. Uiteindelijk kwam Juan Perón met zijn vrouw Evita aan de macht in 1946. Na zijn vertrek in 1955 brak een periode van onrust aan. Hoewel Perón terugkeerde in 1971, overleed hij in 1973. In 1976 kwam dictator Jorge Videla aan de macht, die het land met harde hand bestuurde. In 1983 keerde de democratie terug naar Argentinië. Sindsdien heeft Argentinië te maken met veel economische crises en corruptie.
Desondanks is Argentinië een van de rijkste en meest welvarende landen van Zuid-Amerika. Argentinië behoort tot de Mercosur samen met Paraguay, Uruguay en Brazilië. Argentinië heeft ook een bekende cultuur. Het land staat bekend om de tango, voetbal, Paus Franciscus en koningin Maxima der Nederlanden.
Geschiedenis
Inheemse geschiedenis
Voor de Europese kolonisatie was Argentinië erg dunbevolkt. In de binnenlanden leefden voornamelijk jager-verzamelaars. Zij leefden van de jacht en het verzamelen van voedsel en hadden geen vaste woonplaats. Op de Pampa's en in Patagonië woonden volkeren met een vaste woonplaats. Dit waren de Charrúa, de Minuane en de Guaraní.
In de 15e eeuw behoorde ook een gedeelte van Argentinië tot het rijk van de Inca's. Voor hen was Argentinië belangrijk, aangezien er goud, zilver en koper in de bodem zat. De Inca's waren slechts zo'n 50 jaar in Argentinië tot dat de Spanjaarden kwamen.
Spaanse koloniale periode
In 1502 arriveerden de eerste Europeanen in Argentinië. Dit waren de Portuguese ontdekkingsreizigers Gonçalo Coelho en Amerigo Vespucci. Hierna bezochten verschillende Spaanse en Portugese ontdekkingsreizigers de regio. In 1536 werd de kolonie Buenos Aires gesticht door de Spanjaard Pedro de Mendoza. In de 16e eeuw worden meer van dit soort koloniën gesticht in Argentinië. De koloniën waren nodig voor de handel tussen Spanje en de Inca's. Nadat er waardevolle metalen, zoals goud, in Argentinië werden gevonden, kwamen er meer mensen naar deze kolonies toe. In 1776 werden de verschillende koloniën samengevoegd tot het onderkoninkrijk van de Rio de la Plata, een kolonie van Spanje. Hiertoe behoorden ook Paraguay, Bolivia en Urguay. Naast goud kwam ook veel graan en leer uit Argentinië.
Gedurende de 18e eeuw wilden de inwoners van de Spaanse koloniën in Latijns-Amerika meer zelfbestuur. Later wilden ze ook onafhankelijkheid van het Spaanse Rijk. Door de oorlog tegen Napoleon Bonaparte was Spanje te druk met de oorlog in Europa. Tussen 1806 en 1807 werd Argentinië ook binnengevallen door de Britten. Zij werden echter verslagen door de Argentijnen. De Argentijnen werden hierdoor nog meer voorstander van onafhankelijkheid. Dit leidde tot de Meirevolutie van 1810, waarna de onderkoning werd ontslagen.
Onafhankelijkheid en 19e eeuw
De Meirevolutie was het begin van de Argentijnse Onafhankelijkheidsoorlog. De Verenigde Provincies van de Rio de la Plata werden gesticht, maar dit land werd niet erkend. Spanje zag Argentinië nog steeds als een kolonie van het Spaanse Rijk. Manuel Belgrano en José de San Martín streden in deze strijd tegen de Spaanse overheerser. Hierbij werden ze geholpen met onafhankelijksstrijders uit heel Zuid-Amerika, zoals Simon Bolívar en Bernardo O'Higgins. Argentinië werd onafhankelijk in 1816 en de oolog eindigde in 1818. In 1825 splitste Bolivia zich officieel af en werd onafhankelijk. In 1828 werd ook Uruguay onafhankelijk.
Na de onafhankelijkheidsoorlog volgde een lange burgeroorlog tussen de federalisten en de unionisten. De unionisten wilden dat de landelijke overheid alles te zeggen moest hebben, terwijl de federalisten wilden dat de provincies meer macht moesten hebben. De landelijke overheid ontvoerde demonstranten en martelde ze. In 1826 werd geprobeerd een nieuwe grondwet te schrijven, maar dit mislukte. Uiteindelijk werd pas in 1853 een nieuwe grondwet geschreven, die nog steeds geldt. Tussen 1862 en 1880 had Argentinië te maken met economische groei, de aanleg van spoorwegen en immigratie vanuit Europa. Samen met Brazilië en Uruguay versloeg Argentinië buurland Paraguay in de Oorlog van de Drievoudige Alliantie. Vanaf de jaren 1880 kreeg Argentinië steeds meer industrie.
Begin van de 20e eeuw
In Argentinië bleef het beter gaan met de economie. Toch waren er steeds meer politieke problemen. De liberalen en conservatieven konden het niet goed met elkaar vinden. Daarna ontstonden ook spanningen tussen burgers en het leger. Tijdens de Eerste Wereldoorlog bleef Argentinië neutraal. Deze neutraliteit zorgde ervoor dat het land zowel handel dreef met de Geallieerden als Centralen. Argentinië was een heel welvarend land tot aan de beurskrach van 1929. In 1929 stortten de beurzen in de Verenigde Staten in, waarna een wereldwijde economische crisis ontstond. In Argentinië zorgde dit ook voor economische problemen, zoals werkloosheid en corruptie. De regeringen tijdens de jaren 1930 gebruikten daarom steeds meer geweld om aan de macht te blijven. In de steden verenigden werkers zich tegen de regering en werden uiteindelijk ook de geholpen door het leger.
Argentinië onder Perón
In 1943 werd de regering omvergeworpen in een staatsgreep. Vervolgens kwam Juan Péron aan de macht, die voor de arbeiders opkwam. Onder Perón werd de industrie genationaliseerd (de staat werd eigenaar van bepaalde fabrieken) en zijn regering had steun van veel vakbonden. Perón was erg populair in Argentinië, wat mede door zijn vrouw Evita kwam. Zij wist lagere klassen aan te trekken en wist ervoor te zorgen dat vrouwen in 1947 kiesrecht kregen. Evita was de meest geliefde en meest gehate vrouw van Argentinië. Toen zij stierf in 1952 op jonge leeftijd waren veel Argentijnen in de rouw. Evita had ook veel macht op Juan Perón. Een jaar na haar overlijden, in 1953, werd Juan Perón afgezet in een staatsgreep en verbannen naar Spanje. Perón keerde in 1973 weer terug naar Argentinië en bleef tot aan zijn dood in 1974 onder Argentinië regeren. Zijn gedachtegoed, het peronisme, is nog altijd populair in Argentinië.
Perón had goede banden met het Italië van Benito Mussolini, het Spanje van Francisco Franco en zelfs met nazi-Duitsland. Tijdens de Tweede Wereldoorlog bleef Argentinië echter neutraal. Na de oorlog vluchtten veel nazi's ook naar Argentinië, waar ze hun straf ontliepen. Na de dood van Perón werd zijn nieuwe vrouw, Isabella Perón, de eerste vrouwelijke president van het land. Zij werd echter afgezet in een staatsgreep in 1976.
Vuile Oorlog
.jpg)
Tussen 1976 en 1983 was een militaire regering (junta) in Argentinië. Deze periode wordt ook wel de Vuile Oorlog genoemd, aangezien de regering met harde hand regeerde. De regering stond onder leiding van Jorge Videla, die elke vorm van protest de kop in drukte. Videla werd door de Amerikaanse regering gesteund. Tijdens de Vuile Oorlog verdwenen er zo'n 9.000 tot 30.000 mensen, waarvan een gedeelte nog altijd spoorloos is. Het grootste gedeelte van hen is vermoord. Ook werden veel mensen gemarteld, gevangengezet of moesten vluchten naar het buitenland. Dit waren vooral tegenstanders van de regering. De mensenrechten werden dan ook geschonden. Tijdens deze periode vonden ook de zogeheten "dodenvluchten" plaats, waarbij politieke tegenstanders uit vliegtuigen gegooid werden en letterlijk dood vielen op de grond.
Met de economie ging het ook slechter en er ontstond steeds meer onvrede in Argentinië. In 1982 besloot de militaire regering om de Falklandeilanden te bezetten. Dit zijn een groep eilanden voor de Argentijnse kust die bij het Verenigd Koninkrijk horen. Toch vond Argentinië dat de eilanden bij hun hoorden, hoewel zij door Britten bewoond worden. Tijdens de Falklandoorlog bezette Argentinië de eilanden. De Argentijnse regering verwachtte niet dat de Britse premier Margaret Thatcher het Britse leger zou sturen. Binnen enkele weken waren de eilanden weer in Britse handen. De Falklandoorlog had grote gevolgen voor de militaire regering. Deze viel namelijk en er werden verkiezingen uitgeroepen. Argentinië werd weer een democratie en de Vuile Oorlog was afgelopen.
Herstel van de democratie
In 1983 werd de democratie in Argentinië hersteld. Hierna verbeterden ook de banden met andere Zuid-Amerikaanse landen, vooral Brazilië en Chili. De misdadigers van de Vuile Oorlog kregen amnestie. Dit betekent dat zij niet vervolgd konden worden voor hun misdaden. Dit werd pas teruggedraaid tussen 2003 en 2005. Onder Carlos Menem werden veel taken overgedragen aan de economie. In 1999 brak in Argentinië een grote economische crisis uit. Mensen haalden massaal hun spaargeld van de rekeningen af, waardoor banken in de crisis kwamen. In het land waren grote protesten en de crisis hield aan tot 2001.
President Nestor Kirchner zorgde ervoor dat Argentinië uit de crisis kwam. Hij werd in 2007 opgevolgd door zijn vrouw Cristina Fernández de Kirchner, maar in 2011 brak een nieuwe crisis uit. Ze verloor aan populariteit en werd opgevolgd door Mauro Marci. Marci wist de crisis niet op te lossen en kreeg ook te maken met de coronapandemie. Hierdoor werd Alberto Fernández verkozen tot president in 2019. Nog altijd heeft Argentinië economische problemen.
Geografie
Landschap
.jpg)
Na Brazilië is Argentinië het grootste land van Zuid-Amerika qua oppervlakte. Argentinië ligt ingeklemd tussen het Andesgebergte in het westen en de Atlantische Oceaan in het oosten. Door de grootte van Argentinië heeft het land verschillende regio's en landschappen. Helemaal in het zuiden van Argentinië ligt het eiland Vuurland, dat deels bij Chili hoort. Vuurland maakt deel van de regio Patagonië, het zuidelijke gedeelte van Argentinië. Het landschap van Patagonië bestaat voornamelijk uit steppes, woestijnen en graslanden. Het landschap is vrij heuvelachtig en vrij droog. Vooral het zuiden van de regio is erg koud en hier komen ook veel fjorden voor. Tussen Vuurland en het vasteland zijn verschillende doorgangen met veel eilanden, zoals de straat van Magellaan en het Beaglekanaal.
Tussen Patagonië en Uruguay liggen de Pampa's. De Pampa's zijn een vrij vlak gebied, dat voornamelijk uit graslanden bestaat. Ook stromen de Paraná, de Paraguay-rivier en de Uruguay-rivier door deze regio. Deze monden uiteindelijk uit in de Río de la Plata, de zeearm tussen Argentinië en Uruguay.
In de Pampa's vind veel landbouw plaats en ook zijn er enkele bosgebieden. De Pampa's worden in het westen afgegrensd door de Sierras Pampeanas. Ten westen van dit gebergte liggen de Cuyo-regio, een heuvelachtige regio met veel wijnbouw. De Cuyo-regio is ingeklemd tussen de Sierras Pampeanas en het Andesgebergte.
In het noorden van Argentinië zijn er eigenlijk drie grote regio's. Aan de grens met Chili en Bolivia is het landschap erg droog en er zijn veel heuvels met valleien. Deze regio wordt vaak het Argentijnse Noordwesten genoemd. Meer naar het oosten ligt de Gran Chaco. Dit is een bosrijke, vlakke regio, waar ook veel landbouw is. Het landschap heeft ook enkele savannes. In de regio vind veel ontbossing plaats, doordat de landbouw in de regio toeneemt. Inmiddels in 22% van de regio beschermt als natuurgebied. Aan de grens met Brazilië ligt de regio La Mesopotamia, dat vernoemd is naar de streek Mesopotamië in het Midden-Oosten. Dit komt doordat de twee regio's vrij vergelijkbaar zijn. Er zijn zijn vele rivieren met vele soorten planten en dieren.
Grote steden
| 10 grootste Argentijnse steden | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nummer | Stad | Inwoners | Provincie | |||||||
| 1 | Buenos Aires | 2.936.877 | Eigen district | |||||||
| 2 | Cordóba | 1.317.298 | Cordóba | |||||||
| 3 | Rosario | 1.193.605 | Santa Fe | |||||||
| 4 | La Plata | 643.133 | Buenos Aires | |||||||
| 5 | Mar del Plata | 593.337 | Buenos Aires | |||||||
| 6 | San Miguel de Tucumán | 548.866 | Tucumán | |||||||
| 7 | Salta | 520.683 | Salta | |||||||
| 8 | Santa Fe de la Vera Cruz | 391.164 | Santa Fe | |||||||
| 9 | Vicente López | 360.078 | Buenos Aires | |||||||
| 10 | Corrientes | 346.334 | Corrientes | |||||||
.jpg)
Klimaat
Argentinië heeft meerdere klimaten, aangezien het land vrij groot en lang is. In het noordoosten is een gematigd zeeklimaat. Hier heeft men te maken met koele zomers en zachte winters. Door het gehele jaar is hier neerslag door de invloed van de zee. Meer naar het westen toe ligt een steppeklimaat met hoge temperaturen en weinig neerslag. Nog meer naar het westen toe ligt een woestijnklimaat met lage temperaturen en nog minder neerslag. Dit woestijnklimaat loopt door naar het zuiden, waar de temperaturen nog kouder zijn. Hoewel de woestijnen vaak warm zijn, zijn zij in Argentinië over het algemeen vrij koud. Aan de grens met Chili is er een hooggebergteklimaat met eeuwige sneeuw. De temperatuur komt hier vaak niet boven de 0 °C. In het noordwesten is er ook nog een chinaklimaat met natte zomers. Aan de grens met Paraguay zijn nog kleine gebieden met een tropisch regenklimaat. In het uiterste zuiden is er een toendraklimaat met lage temperaturen.
Daarnaast komen er verschillende vormen van extreem weer voor. Tornado's en zware onweersbuien komen regelmatig voor. Ook kunnen er orkanen voorkomen. De orkanen komen voor aan de kustregio's, terwijl de tornado's meer landinwaarts voorkomen. Daarnaast hebben veel regio's in het land te maken met droogte, terwijl andere regio's weer te maken hebben met overstromingen. In de droge regio's kunnen ook stofstormen voorkomen tijdens deze droge periodes.
Bevolking
Algemeen
In het land wonen zo'n 45 miljoen mensen. Het aantal inwoners van Argentinië neemt nog altijd toe. Sinds 2001 zijn er 9 miljoen mensen bijgekomen. De bevolkingsgroei komt zowel door geboorte als door immigratie. Toch heeft Argentinië een vrij lage bevolkingsdichtheid. Dit komt doordat Argentinië erg groot is. Argentinië is een multicultureel land. Toch heeft het grootste gedeelte van de bevolking Europese voorouders. Deze komen vooral uit Spanje, maar ook uit Italië, Duitsland en Oost-Europa. In de koloniale periode verhuisden veel Spanjaarden naar Argentinië. Aan het einde van de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw kwamen er veel immigranten uit Oost-Europa en Italië. Na de Tweede Wereldoorlog verhuisden veel Duitsers naar Argentinië. Veel van hen vochten aan de kant van de nazi's tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zij vluchtten naar Argentinië om hun straf te ontlopen.
11% van de bevolking is latino; zij hebben zowel blanke als inheemse voorouders. Slechts 1% van de bevolking is inheems. Zij behoren tot verschillende volkeren, zoals de Guaraní, de Mapuche en de Quechua. Daarnaast wonen er nog veel mensen met een Aziatische en Afrikaanse herkomst in het land.
Taal
De enige officiële taal van Argentinië is het Spaans. De meeste Argentijnen spreken Spaans als moedertaal of als tweede taal. Het Spaans dat in Argentinië gesproken wordt verschilt van het Spaans uit Spanje of andere Latijns-Amerikaanse landen. Het Argentijns-Spaans is namelijk beïnvloed door het Italiaans. Niet alleen zijn veel woorden uit het Italiaans overgenomen, maar ook veel uitspraak. Hierdoor is Argentijns-Spaans voor andere Spaanstaligen soms moeilijk te verstaan. In het Argentijns-Spaans wordt bijvoorbeeld de "r" uitgesproken als een "zh". Ook wordt de "j"-klank zo uitgesproken. Dit levert soms verwarringen op met sprekers van een ander Spaans dialect. Ook gebruiken Argentijnen vaak het woord "vos" in plaats van "tú" (jij).
Volgens de grondwet moet Argentinië de inheemse talen van het land erkennen. De verschillende provincies hebben dit gedaan. In Argentinië worden drie inheemse talen erkent. Dit zijn Mapuche of Araucano (205.000 sprekers), Guaraní (200.000 sprekers) en Quechua (65.000 sprekers). Mapuche wordt vooral gesproken in de grensgebieden met Chili. Guarani wordt gesproken aan de grens met Paraguay en Quechua aan de grens met Bolivia.
Daarnaast worden er nog veel andere talen in Argentinië gesproken. Zo'n 1,5 miljoen Argentijnen spreken Italiaans. Tijdens de 19e eeuw verhuisden veel Italianen naar Argentinië voor een beter bestaan en het Italiaans heeft veel invloed gehad op het Spaans in Argentinië. Aan de grens met Brazilië wordt een mix tussen Spaans en Portugees gesproken, het Portuñol. Andere veel gesproken talen in Argentinië zijn Duits, Welsh, Plautdietsch, Arabisch, Chinees, Portugees, Engels en Frans.
Religie
In Argentinië is er godsdienstvrijheid. Dit betekent dat iedereen in Argentinië vrij is te geloven wat hij of zij wil. Officieel is er een scheiding tussen kerk en staat, maar de rooms-katholieke kerk heeft een belangrijke status. Zo'n 66% van de bevolking van Argentinië is katholiek, maar andere bronnen zeggen weer dat 90% van de bevolking katholiek is. De katholieke kerk heeft een belangrijke invloed op de Argentijnse kerk en veel katholieke feestdagen worden gevierd. Zo'n 9 tot 12% van de bevolking is aanhanger van het protestantisme. Terwijl het aantal katholieken afneemt, neemt het aantal protestanten toe. De meeste protestanten zijn aanhanger van de evangelische kerk. Slechts 20% van de christenen gaat regelmatig naar de kerk.
22% van de bevolking is niet-religieus of ongelovig. Voor Zuid-Amerika is dit een vrij hoog percentage. Daarnaast is 2% van de bevolking aanhanger van een ander geloof. Kleinere religies van Argentinië zijn het jodendom, de islam, het boeddhisme en het hindoeïsme.
Onderwijs
Ongeveer 10 miljoen Argentijnen volgen onderwijs. Kinderen zijn leerplichtig van 5 tot 14 jaar. Ze moeten zeven jaar naar de basisschool, en drie jaar vervolgonderwijs volgen. Dit heeft als doel de leerlingen voor te bereiden op een baan. Pas daarna kunnen ze naar de middelbare school of universiteit. De alfabetiseringsgraad is met meer dan 95% een van de hoogste van Latijns-Amerika. De kwaliteit van het onderwijs is de afgelopen jaren flink gedaald. Hierdoor zijn er veel privé-scholen ontstaan, hier krijgen de leerlingen in kleine groepen les.
Kunst en cultuur
Werelderfgoed
In Argentinië staan 11 objecten op de werelderfgoedlijst. Dit zijn:
Muziek en dans
De tango is waarschijnlijk de meest populaire muziek- en dansstijl uit Argentinië. De tango was vooral populair gedurende de jaren 1930, 1940 en 1950 en is een mix van Europese en Afrikaanse muziekstijlen. Nog altijd is de tango een populaire klassieke dans- en muziekstijl wereldwijd. Tijdens de tango wordt ook de bandoneon gebruikt. Dit is een soort van accordeon, die heel populair is in Argentinië. Ook is cachengue een populaire muziekstijl. Dit is een mix van cumba en reggaeton. Daarnaast zijn er ook veel populaire Argentijnse zangers, zangeressen en bands, zoals Bandana, Alejandro Lerner, Valeria Lynch, Lali Esposito en Sandro de América.
Literatuur
De Argentijnse literatuur ontstond in de 19e eeuw na de onafhankelijkheid. Hiervoor waren er al boeken en gedichten, maar de Argentijnse literatuur ontstond pas echt na de onafhankelijkheid. De generatie van 1837 was hiervoor verantwoordelijk. Dit was een groep schrijvers, waaronder Juan Manuel de Rosas en Esteban Echeverría. Dit werd opgevolgd door de generatie van 1880, dat het realisme en veel Europese invloeden naar Argentinië bracht met schrijvers als Manuel Cané. Na 1900 kwam er meer diverse genres. Leopoldo Lugones staat bekend als de eerste sciencefiction-schrijver. Andere schrijvers uit deze periode zijn Jorge Luis Borges en Benito Lynch.
Argentijnse keuken
De Argentijnse keuken is beïnvloed door de Italiaanse, Spaanse en inheemse keuken. Het nationale gerecht van Argentinië is asado, wat barbecue betekent. Barbecueën is erg belangrijk voor de Argentijnen en veel Argentijnen hebben een stenen barbecue of buitenkeuken. Ook wordt dit vaak met familie en vrienden gedaan (vaak wekelijks). Tijdens een barbecue ligt er voornamelijk vlees en gevogelte op de grill, zoals steak en spareribs. Daarnaast zijn er nog friet, chimichurri, aardappels en pasta aanwezig op zo'n barbecue. Argentijnen staan dan ook bekend om hun liefde voor eten.
Ook zijn er veel vegetarische gerechten, zoals salades met tomaten, ui, courgette, aubergine en pompoen. Ook zijn er empanada's, een soort van kleine hartige taartjes, broodjes en milanesa's. Bekende broodjes uit Argentinië zijn de sandwich de miga. Een traditionele drank uit Argentinië is maté, een bepaalde kruidendrank met heet water. Dit wordt uit een klein kopje gedronken.
Feestdagen
Argentinië worden en ook bepaalde dagen standaard feest gevierd. De nationale feestdagen van Argentinië zijn:
- 1 januari: Nieuwjaarsdag
- 48/47 dagen voor Pasen: Carnaval
- 24 maart: Día Nacional de la Memoria por la Verdad y la Justicia
- 2 april: Día del Veterano y de los Caídos en la Guerra de Malvinas
- 14 april: Goede Vrijdag
- 1 mei: Dag van de Arbeid
- 25 mei: Día de la Revolución de Mayo
- 17/20 juni: Sterfdag van Martín Miguel de Güemes
- 9 juni: Onafhankelijkheidsdag
- 17 augustus: Sterfdag van José de San Martín
- 12 oktober: Día del Respeto a la Diversidad Cultural
- 20 november: Día de la Soberanía Nacional
- 8 december: Día de la Inmaculada Concepción de María
- 25 december: Kerstmis
Sport
Net als veel Latijns-Amerikaanse landen is voetbal de populairste sport van Argentinië. Argentinië won twee keer het wereldkampioenschap voetbal, in 1978 en in 1986. Ook heeft het 15 keer de Copa América gewonnen. Argentinië heeft ook een soort van strijd met Brazilië om het beste voetballand van Zuid-Amerika te zijn. Verschillende Argentijnse voetballers zijn ook wereldberoemd, zoals Diego Maradona en Lionel Messi.
Argentinië doet sinds 1900 mee aan de Olympische Spelen en is zowel op de Zomer- als Winterspelen aanwezig. Het land zelf heeft de spelen nooit georganiseerd. Andere populaire sporten in Argentinië zijn atletiek, basketball, golf, hockey, volleybal en autoracen. Ook is er een nationale sport, genaamd pato, maar dat is vrij onpopulair.
Politiek
Staatsinrichting
.jpg)
Argentinië is een democratie en een republiek. Dit betekent dat Argentinië een president als staatshoofd heeft, die wordt gekozen door middel van verkiezingen. De president van Argentinië is niet alleen het staatshoofd, maar ook de leider van de regering. De huidige president van het land is Alberto Fernández. Hij wordt geholpen door een vicepresident. De huidige vicepresident van Argentinië is Cristina Fernández de Kirchner. Om president van Argentinië te worden moet je minstens 30 jaar oud zijn en in Argentinië geboren zijn of als Argentijn in het buitenland geboren zijn. De president wordt gekozen door middel van rechtstreekse verkiezingen om de vier jaar. Een president mag zich slechts één keer herkiesbaar stellen; dus maximaal twee termijnen dienen. De presidentsverkiezingen bestaan altijd uit twee rondes, waarbij in de tweede ronde nog slechts twee kandidaten overblijven.
Het parlement van Argentinië heet het Argentijns Nationaal Congres en bestaat uit twee kamers:
- Het Huis van Afgevaardigden: bestaande uit 257 leden, die iedere vier jaar gekozen worden. Iedere provincies heeft een bepaald aantal afgevaardigden afhankelijk van het aantal inwoners. Een provincies heeft nooit minder dan vijf afgevaardigden. Een afgevaardigde moet minstens 25 jaar oud zijn en minstens vier jaar Argentijns staatsburger zijn.
- De Senaat: bestaande uit 72 leden, die iedere zes jaar gekozen worden. Iedere provincies heeft drie senatoren. Een senator moet minstens 30 jaar oud zijn en minstens zes jaar Argentijns staatsburger zijn.
In Argentinië zijn er meerdere politieke partijen, maar in het parlement zijn er eigenlijk maar twee grote partijen. Dit zijn de centrum-rechtse Juntos por el Cambio en centrum-linkse Frente de Todos. In het parlement zijn daarnaast nog wat kleinere partijen vertegenwoordigd. Ook zijn er een aantal onafhankelijke leden.
Bestuurlijke indeling
Argentinië is verdeeld in 23 provincies. Elke provincie heeft een hoofdstad. Ook is een federaal district, dit is Buenos Aires. De provincies zijn:
- Buenos Aires met als hoofdstad La Plata.
- Catamarca met als hoofdstad Catamarca.
- Chaco met als hoofdstad Resistencia.
- Chubut met als hoofdstad Rawson.
- Córdoba met als hoofdstad Córdoba.
- Corrientes met als hoofdstad Corrientes.
- Entre Ríos met als hoofdstad Parana.
- Formosa met als hoofdstad Formosa.
- Jujuy met als hoofdstad San Salvador de Jujuy.
- La Pampa met als hoofdstad Santa Rosa.
- La Rioja met als hoofdstad La Rioja.
- Mendoza met als hoofdstad Mendoza.
- Misiones met als hoofdstad Posadas.
- Neuquén met als hoofdstad Neuquén.
- Río Negro met als hoofdstad Viedma.
- Salta met als hoofdstad Salta.
- San Juan met als hoofdstad San Juan.
- San Luis met als hoofdstad San Luis.
- Santa Cruz met als hoofdstad Río Gallegos.
- Santa Fe met als hoofdstad Santa Fe.
- Santiago del Estero met als hoofdstad Santiago del Estero.
- Vuurland, Antarctica en Zuid-Atlantische eilanden met als hoofdstad Ushuaia.
- Tucumán met als hoofdstad San Miguel de Tucumán.
De provincies van Argentinië zijn weer verdeeld in departementen. In Argentinië zijn er in totaal 376 departementen. De federale district is weer verdeeld in 134 partidos.
Op sommige kaarten staan ook de Falklandeilanden als Argentijns grondgebied bestempeld onder de naam Islas Malvinas. Officieel zijn de Falklandeilanden een Brits overzees gebied en Argentinië heeft geen invloed op de eilanden zelf.
Buitenlandse politiek
Argentinië is lid van verschillende internationale organisaties, waaronder de Mercosur en de Verenigde Naties. Argentinië heeft goede banden met haar buurlanden en is vooral goede vrienden met Uruguay. Veel Uruguayanen leven in Argentinië en veel Argentijnen leven in Uruguay. Ook zijn de vlaggen, cultuur en geschiedenis van de twee landen vrijwel hetzelfde. In het verleden had Argentinië enkele grensconflicten met Chili, maar inmiddels zijn deze opgelost. De band met Venezuela is, zoals in veel Zuid-Amerikaanse landen, verslechtert in de afgelopen jaren. Argentinië heeft (uitgezonderd van Venezuela en Cuba) goede banden met alle landen in Latijns-Amerika. Ook heeft het land goede banden met westerse landen, zoals Canada, de Verenigde Staten en de landen van de Europese Unie.
Een uitzondering hierop is het Verenigd Koninkrijk. Vanwege historische redenen heeft Argentinië een claim op de Falklandeilanden en Zuid-Georgia en de Zuidelijke Sandwicheilanden. Op de Falklandeilanden wonen echter Britten, terwijl het andere Britse territorium onbewoond is. Sinds de Falklandoorlog heeft Argentinië geen poging meer gedaan om de eilanden in te nemen. Toch claimt Argentinië de eilanden nog steeds en dit leidt af en toe tot conflicten met de Britten. Onder president Cristina Fernández de Kirchner was dit het geval. Toen werd de Britse ambassadeur in Argentinië zelfs naar huis gestuurd. Inmiddels is de band tussen de twee landen verbeterd.
Nationale symbolen
Vlag en wapen
De vlag van Argentinië bestaat uit drie horizontale banen. De bovenste en onderste baan zijn lichtblauw, terwijl de middelste baan wit is. Deze kleuren werden door de militair Manuel Belgrano bedacht, die eerste Argentijnse vlag maakte in 1812. De huidige vlag komt echter uit 1861. Op de witte baan is een Meizon afgebeeld met 32 zonnestralen en een gezicht. Op sommige vlaggen draagt deze zon een zonnebril, maar deze niet officieel. De zon staat voor de Incagod Inti, de zonnegod. De Argentijnse vlag heeft invloed gehad op de vlaggen van Costa Rica, Honduras, Guatemala, El Salvador en Nicaragua.
Het wapen is in 1944 ontworpen en bestaat uit twee handen die elkaar de hand schudden. Dit is een symbool van verbondenheid en broederschap. Hierachter staat een stok met een rode Frygische muts, die voor vrijheid staat. De achterkant bestaat uit de Argentijnse kleuren. Hieromheen is een laurierkrans afgebeeld, een symbool van de overwinning. Boven kijkt de Meizon over het wapenschild heen. De Meizon zelf is ook een belangrijk symbool voor Argentinië.
Volkslied
Het volkslied van Argentinië heet de Himno Nacional Argentino. Het lied is geschreven in 1813 en wordt sindsdien gebruikt. Hieronder de Spaanse tekst met de Nederlandse vertaling:
Economie
In het land wordt betaald met de Argentijnse peso. Argentinië is een ontwikkeld land. Dit betekent dat het rijker is dan een ontwikkelingsland, maar armer dan veel westerse landen. Na Brazilië is Argentinië de grootste economie van Zuid-Amerika. Het land is rijk aan grondstoffen, zoals goud, zilver, zink, lood en koper. Ook zijn er grote olievelden in Argentinië te vinden. De laatste jaren wordt er veel geld uitgegeven aan groene energie, zoals windmolens en zonne-energie. Daarnaast is de landbouw erg belangrijk voor de economie. Argentinië is een van de grootste landbouwlanden ter wereld. In het land worden dingen als citrusvruchten, honing, maïs, sojabonen, zonnebloemzaden en -olie en graan gekweekt. Hiervan wordt veel aan het buitenland verkocht. In de industrie zijn voor het maken van staal, voertuigen en voedsel erg belangrijk. 60% van de bevolking werkt in de dienstensector. Vooral de financiële sector en het toerisme zijn belangrijk voor het land. De meeste toeristen komen uit buurland Brazilië, maar ook veel mensen uit Europa, Canada en de Verenigde Staten komen naar Argentinië toe. Vooral veel cruiseschepen meren aan in Argentinië.
Samen met Brazilië, Uruguay en Paraguay vormt Argentinië de Mercosur. Dit is een vrijhandelszone vergelijkbaar met de Europese Unie. De belangrijkste handelspartner van Argentinië is Brazilië, gevolgd door China, de Verenigde Staten, Chili en Duitsland. De Argentijnse economie staat bekend om zijn crises, die vaak voorkomen in het land. Het land heeft te maken met hoge inflatie, waardoor de prijzen snel stijgen en geld minder waard wordt. Ook zijn er grote verschillen tussen arm en rijk.
| Landen en afhankelijke gebieden in Zuid-Amerika | 
| ||
|---|---|---|---|
| Argentinië · Bolivia · Brazilië · Chili · Colombia · Ecuador · Guyana · Paraguay · Peru · Suriname · Uruguay · Venezuela Afhankelijke gebieden: Falklandeilanden · Frans-Guyana · Zuid-Georgia en de Zuidelijke Sandwicheilanden |
|||