Documentatiecentrum

Aletta Jacobs: vrijheid voor vrouwen

Zo'n 150 jaar geleden was het nog heel gewoon dat mannen de baas waren, ook thuis. Mannen namen belangrijke beslissingen. Meisjes mochten na de lagere school niet verder leren. Kun je je dat voorstellen?
In 1871 kreeg Aletta Jacobs als eerste Nederlandse meisje toestemming om naar de universiteit te gaan. Ze werd zelfs de eerst vrouwelijke dokter in Nederland. Aletta zette zich later vooral in voor de rechten van vrouwen, zoals het kiesrecht.
Ze is een groot voorbeeld geweest voor andere vrouwen. Die hebben de strijd voortgezet. In Nederland kunnen vrouwen nu doen en zeggen wat ze willen. En ze kunnen elk beroep kiezen. Dat is niet overal zo. Nog steeds zijn er landen waar meisjes en vrouwen niet naar school mogen.


© Amaury Miller/HH

Op de hele wereld wordt op 8 maart Internationale Vrouwendag gevierd. Feministen – en anderen – vragen dan aandacht voor de rechten en wensen van vrouwen wereldwijd.

Aletta wordt dokter

In de negentiende eeuw (1800-1900) mochten meisjes niet naar de middelbare school. Ze mochten niet studeren en vaak ook niet werken. Meisjes uit wat rijkere kringen moesten lief en beleefd zijn. Ze mochten trouwen, moeder worden en een huishouden regelen. Aletta Jacobs wilde wél gaan studeren. Zij wilde dokter worden, net als haar vader. Gelukkig waren er mensen die haar konden helpen. De directeur van de middelbare school bijvoorbeeld. Hij vond het goed dat Aletta lessen volgde op zijn school. Na de middelbare school stuurde Aletta een brief naar de minister van Onderwijs, minister Thorbecke. Ze vroeg hem of ze geneeskunde mocht studeren. De minister gaf toestemming. Eerst voor een jaar, later om verder te studeren. Zo werd ze de eerste vrouwelijke dokter in Nederland. Toen ze haar diploma had, ging Aletta in Amsterdam aan het werk. Ze hielp rijke dames, maar gaf ook gratis hulp aan arme vrouwen. Aletta vond dat vrouwen minder zwaar werk moesten doen en ze gaf voorbehoedsmiddelen aan moeders.
Veel mensen hadden daarom een hekel aan haar. Ze stuurden haar gemene, dreigende brieven, die je nu 'hatemail' zou noemen. Toch ging ze door met haar strijd voor vrouwen en meisjes.

Vrouwenstrijd

Aan het eind van de negentiende eeuw vonden steeds meer mensen dat vrouwen de kans moesten krijgen om te laten zien wat ze konden. Zij streden voor emancipatie. Vrouwen, jong en oud, gingen samenwerken voor een beter leven. Deze feministen eisten het recht op om te werken en naar school te gaan. Ook wilden ze vrouwenkiesrecht.
In 1894 richtte een kleine groep vrouwen de Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht op. Aletta werd lid en in 1903 werd ze tot voorzitter gekozen. Ze hield op met haar werk als dokter. Voortaan wijdde Aletta haar leven aan het vrouwenkiesrecht. Samen met de andere vrouwen schreef ze brieven naar de Tweede Kamer en ze hield spreekbeurten in het hele land. Het duurde nog tot 1919 voordat vrouwen actief kiesrecht kregen.


© ReclameArsenaal

De Vereniging voor Vrouwenkiesrecht maakte reclame met posters, folders en artikelen in kranten en tijdschriften om aandacht te vragen.

Dit grote succes was nog maar het begin. Er moest nog veel gebeuren voordat vrouwen in de wet dezelfde rechten kregen als mannen.
De strijd voor gelijke rechten duurde voort. Aan het eind van de jaren zestig organiseerden feministen allerlei gekke acties om aandacht te krijgen voor hun strijd. In 1990 kwam er nog een feministische golf. Toen ging het vooral om de rechten van meisjes van Turkse en Marokkaanse afkomst.

Details en informatie

  • Titel: Aletta Jacobs: vrijheid voor vrouwen
  • Auteur(s): Heleen Schoone
  • Nummer: IC324
  • Niveau: 3
  • Siso: J 315.2
123movies