Dima uit Rusland: "Ben ik een vijand of een vriend?"

Nieuws

"We hebben geen televisie en we volgen het nieuws niet. Dat zorgt alleen maar voor stress en het is niet te vertrouwen. Mijn oma zegt altijd dat je nooit kunt weten welke bronnen je kunt geloven", vertelt Dima vanuit Podilsk, een stad zo’n vijftig kilometer van Moskou. Hij krijgt wel berichten en video's van zijn vriendin Nastya uit Oekraïne. "Ze zit nu in een schuilkelder waar het donker en krap is. Ze heeft geen idee wanneer ze naar huis kan terugkeren. Ze is heel sterk, maar ik vind het verschrikkelijk voor haar. Niemand verdient zoiets." 

Eén volk

In de herfst en winter is Dima met zijn moeder altijd een paar maanden op vakantie in de Egyptische stad Dahab. "Ik ga daar naar school en heb mijn beste vrienden ontmoet, bijna allemaal Oekraïens. Ze gaan erheen omdat het veilig is. Ik ga ervan uit dat ze in het najaar weer komen en dat we alles weer samen gaan doen. Niets zal onze vriendschap verpesten." Dima ziet de inwoners van Rusland, Oekraïne en Wit-Rusland als één volk. "We moeten onze buren behandelen zoals we zelf behandeld willen worden en elkaar helpen. Alle mensen zijn met elkaar verbonden." Dima zegt dat zijn overleden grootvader Oekraïens was en in de wapenindustrie werkte en zijn land verdedigde. "Ik ben dus half Oekraïens. Maar omdat mijn vaderland nu onze broeders in Oekraïne aanvalt, vraag ik me nu af: ben ik nu een vijand of een vriend? Ik wil niet dat Rusland is zoals Duitsland in 1941 was. Op school willen ze niet dat we over de oorlog praten, maar de meeste van mijn klasgenoten willen ook dat de oorlog stopt, want bijna iedereen heeft familie in Oekraïne."

Sancties

Dima maakt zich niet al te veel zorgen over de economische sancties vanuit het buitenland. "Alles wordt duurder, maar dat vind ik niet eng. We zullen overleven, want dat zijn de Russen gewend. We hebben al zoveel crises overleefd: bosbranden in de zomer, aanslagen door terroristen en als we naar het dorp op het platteland gaan, overleven we ook. Er is niets: er zijn muggen en geen stromend water. Maar we plukken paddenstoelen en verbouwen groenten. Meer dan een miljoen mensen in Rusland hebben al een petitie tegen de oorlog ondertekend en ik hoop dat nog meer mensen hun 'nee' zullen zeggen tegen de oorlog."