Teken- en animatiefilms
Een tekenfilm maken kost veel tijd en geld. Dat was al zo in 1937, toen de eerste tekenfilm uitkwam. De beroemde Amerikaan Walt Disney had een eigen studio, waarin tekeningen en opnames voor de films werden gemaakt. Daar werkten veel tekenaars, fotografen en geluidstechnici. Maar ook mensen die tekeningen moesten inkleuren. Ze werkten jaren aan een film. Nu wordt heel veel werk op de computer gedaan, maar nog steeds kost het maken van een tekenfilm veel tijd. Om mooie vloeiende bewegingen te krijgen heb je namelijk 24 beelden per seconde nodig. Voor een film van bijvoorbeeld 75 minuten is dat meer dan 100 duizend beelden.
Eigenlijk is animatiefilm een beter woord dan tekenfilm. Met animatie bedoelen we allerlei technieken waarbij bewegingen ontstaan door aparte beelden achter elkaar te plakken. Dat kunnen tekeningen zijn, maar bijvoorbeeld ook poppen, kleifiguurtjes of voorwerpen.
© Private Collection/Bridgeman Art Library
De tekenaars bij Walt Disney hadden allemaal een eigen taak. Bijvoorbeeld het inkleuren van de tekeningen.
Van idee naar film
Of je nu tekenfilms of animatiefilms maakt, het is heel veel werk.
Een film begint natuurlijk met een idee. Als de ontwerper een goed idee heeft voor een tekenfilm, maakt hij een storyboard. Hierop zet hij schetsen van de belangrijkste situaties en acties. Hij kan dan bepalen of hij bijvoorbeeld het hele beeld óf een close-up van het beeld wil laten zien. Daarna zet de ontwerper de tekeningen van het storyboard in de computer op een tijdlijn. Zo krijgt hij een ruw idee van hoe de film gaat worden. Pas als de ontwerper zijn hele film bedacht heeft, begint hij met de echte tekeningen. Anders moet hij later misschien maanden werk weggooien en dat is veel te duur. Door fotograferen of scannen worden de echte tekeningen in de computer gezet.
Bij een film hoort natuurlijk ook geluid. De geluidsopnamen worden meestal in een studio gemaakt. Nadat alle beelden en geluiden klaar zijn, worden ze samengevoegd bij de montage van de film. Het is belangrijk dat beelden en geluid synchroon lopen.
Speciale effecten
Bij animatiefilms speelt de computer een steeds grotere rol. Sommige films worden zelfs helemaal op de computer gemaakt. Dus ook de decors.
En zelfs dan is het nog heel veel werk. Het is heel ingewikkeld om figuren te maken die je goed met de computer tot leven kunt brengen. De programma's moeten heel veel rekenen. Bovendien blijven er altijd nog klussen over die met de hand moeten worden gedaan. Bijvoorbeeld een storyboard maken.
Het blijft heel moeilijk om de natuurlijke bewegingen van mensen en dieren na te bootsen. Om dat toch voor elkaar te krijgen, schakelen filmmakers graag echte acteurs in. Ze gebruiken dan allerlei technieken waarbij bewegingen van mensen worden gekopieerd naar de computer. Vervolgens wordt die informatie gebruikt om met de computer gemaakte figuren tot leven te brengen.
Voor speciale effecten in een gewone film wordt ook gebruikgemaakt van de computer. Bijvoorbeeld in de Harry Potterfilms. De tovenaarsleerlingen vliegen in de lucht en lopen door muren. Echte acteurs kunnen dat natuurlijk niet. De oplossing is animatie. Zonder dat je het in de gaten hebt, lopen gewone filmopnamen en animatie door elkaar heen.
© Warner Bros Pictures/Bureau L.A. Collection/Corbis
Voor de opnamen van de film 'The Polar Express' had de acteur Tom Hanks zelfs sensoren op zijn gezicht, om ook kleine bewegingen te registreren.