Wat was de Watersnoodramp?

1 februari 1953

De watersnoodramp werd veroorzaakt door een hoop pech bij elkaar. Niet alleen was de storm niet normaal hard, ook duurde die lang en vond-ie plaats tijdens springtij wanneer de vloed het hoogst is. Ook waren de dijken te laag én in heel slechte staat. Op meer dan 150 plaatsen in Zeeland, Zuid-Holland en Noord-Brabant braken die door omdat ze de hoeveelheid water niet meer aan konden.

Vloedgolven

Na de eerste vloedgolf in de nacht, spoelde er in de middag een tweede vloedgolf over het land die nog meer slachtoffers maakte. In totaal kwamen 1836 mensen en tienduizenden dieren om het leven. De schade aan gebouwen, landbouwgrond en wegen was enorm! Het repareren van al die dijken was een helse klus. Duizenden arbeiders en soldaten hielpen mee. Negen maanden na de ramp werd het laatste gat in de dijk gedicht.

Deltaplan

Om te voorkomen dat er nog zo’n ramp zou gebeuren, werd in 1954 begonnen met de bouw van de Deltawerken. Een lastige klus. De bouwers hadden nog nooit zoiets gemaakt. In 43 jaar tijd werd een giga-verdedigingssysteem gebouwd tegen hoogwater. Het grootste van ons land. De deltawerken bestaan uit zes dammen, drie sluizen en vijf stormvloedkeringen. Dat zijn heel grote schuiven die bij hoog water naar beneden gaan. Het zeewater kan dan de rivier niet meer in waardoor het land erachter veilig is.