• Samsam logo

Oleh uit Oekraïne over de oorlog met Rusland

Rusland is na wekenlange dreiging Oekraïne binnengevallen. Overal in het land zijn explosies. Ook in de stad Marioepol waar Oleh (14) woont. "We gingen steeds naar onze schuilkelder. Elke keer als ik knallen hoor, ben ik bang geraakt te worden."

Oleh woont in Marioepol, in het oosten van Oekraïne, waar nu ook explosies zijn.
© Nataliia Ohorodnia

Schuilkelder

Het was een zenuwslopende nacht voor Oleh en zijn moeder en zusje. Ze moesten vluchten voor de raketaanvallen en hoorden explosies dichtbij huis. "We gingen steeds naar onze schuilkelder." De scholen zijn vandaag gesloten en Oleh kan niets doen behalve afwachten. De familie blijft voorlopig in hun stad Marioepol, maar Oleh's moeder vertelt dat ze denken en praten over waar ze eventueel naartoe kunnen met hun auto om zichzelf in veiligheid te brengen.

Legerkleding

Het was al wekenlang onrustig en het appartement van Oleh leek wel een militair hoofdkwartier. Het was een komen en gaan van mannen in leger­kleding, allemaal collega’s van zijn vader die al jaren militair is in het Oekraïense leger. Nu leidt hij een groep vrijwilligers aan het front. Oleh maakt zich grote zorgen en het frustreert hem dat hij van zijn ouders thuis moet blijven. Het liefst zou hij meevechten.

Dreiging

Sinds een paar maanden zijn alle ogen van de wereld gericht op Oekraïne waar deze inval van Rusland al langer dreigde. Buitenlandse politici uit de VS en West-Europese landen lieten de Russische president Poetin weten dat hij de vrede moest bewaren en met de Oekraïense president Zelensky gingen de gesprekken over eventuele hulp. Ook minister-president Rutte was begin februari op bezoek en beloofde cyber-deskundigen te sturen. In conflicten proberen vijanden elkaar zwak te maken. Niet alleen met bommen en granaten, maar ook door hackers belangrijke sites van de regering of bedrijven te laten saboteren. Dat Rusland het land nu toch is binnengevallen, wordt sterk veroordeeld door het buitenland en regeringsleiders praten over sancties: economische straffen voor Poetin en zijn regering. 

Oleh uit Oekraïne heeft van zijn vader geleerd om te gaan met wapens.
© Nataliia Ohorodnia

Lees ook deze verhalen over de oorlog in Oekraïne:

Kalasjnikov

Ook vóór deze inval van Rusland, had Oleh zijn toekomst al helemaal uitgestippeld. Hij wil militair worden, net als zijn vader. De afgelopen vier jaar ging hij al vaak mee. Zijn vader zegt dat hij hem zo sterk en stoer maakte. Oleh: “Toen ik tien was, hield ik voor het eerst een Kalasjnikov vast. Ik ging met mijn vader naar de frontlinie in Shyrokyne waar gevochten is. Ik maakte foto’s van mezelf toen ik het geweer vasthield. Ik vond het cool. Elke man zou een wapen moeten kunnen vasthouden.” 

Onafhankelijk

Al zijn vrienden willen ook bij het leger om te zorgen dat Oekraïne een onafhankelijk land blijft en niet wordt ingenomen door Rusland. Want dat is waar het volgens Oleh over gaat. “Poetin wil de Sovjet-Unie terug, zoals die vroeger was.” De Russische president zelf zei tijdens een persconferentie dat hij niet wil dat Oekraïne zich bij de NAVO aansluit, een bondgenootschap tussen dertig Westerse landen die samenwerken op politiek en militair vlak. Al sinds 2014 wordt er gevochten in het grensgebied en vallen er regelmatig dodelijke slachtoffers. Marioepol was toen ook al doelwit van de Russen en werd gebombardeerd. “Ik hoop dat kinderen die dit lezen, nooit zullen zien of meemaken wat ik in 2014 heb meegemaakt en wat er nu weer gebeurt.” Oleh zoekt niet voor het eerst een schuilkelder op. Gelukkig is er een in hun eigen huis, waar in de kelder zelfs een klein oorlogsmuseum is ingericht. “Mijn vader heeft al deze dingen meegenomen.”

In 2014 werd Marioepol in Oekraine gebombardeerd.
© Nataliia Ohorodnia
De vader van Oleh uit Oekraïne is militair in het Oekraïens leger.
© Nataliia Ohorodnia

Oekraïense vlag

Marioepol ligt zo'n twintig kilometer van de grens. Het is een belangrijke stad die Oekraïne in handen wil houden. Het ligt namelijk aan zee, heeft een haven en metaalfabrieken én een doorgangsweg. In de afgelopen jaren was er in Marioepol zelf geen militair machtsvertoon, maar de spierballentaal van Poetin was er altijd. Ondertussen werd de bevolking steeds trotser op hun stad en land. Dat merkt Oleh. “In 2014 zag je nog weleens mensen met Russische vlag op straat lopen. Nu zie je die niet meer. Overal wappert alleen die van Oekraïne. Ik ken ook niemand die voor de Russen is.”

Oorlog

Vlak voor de inval blaakte Oleh’s vader nog van zelfvertrouwen als hij vertelt dat niemand in hun stad bang hoeft te zijn voor de Russen. En ook Oleh leek tot een paar weken geleden nog vrij kalm en tegelijkertijd strijdlustig. Ze zijn gewend in een land te wonen waar een gewapend conflict heerst. En door het werk van zijn vader, is Oleh wapens heel normaal gaan vinden. Bovendien kijkt hij op tegen zijn vader die voor zijn heldendaden als verkenner in het leger een medaille voor zijn moed kreeg. Toch heeft het gezin, net als iedereen, al weken een vluchtkoffer klaarstaan met de belangrijkste dingen erin: identiteitspapieren, medicijnen en wat te eten. Dit is voor het geval ze moeten evacueren als de stad gebombardeerd wordt. 
Een oplossing voor de oorlog heeft Oleh niet. “Kinderen onder de achttien moeten zich hier ook niet mee bezighouden." Natuurlijk is hij nu extra bang. “Elke keer als ik knallen hoor, ben ik bang geraakt te worden. Dat is logisch en daar hoef je je ook niet voor te schamen. Het helpt dat ik mijn EHBO-diploma heb en weet hoe ik gewonde mensen kan behandelen. En dat ik weet hoe ik met wapens om kan gaan.” 

Lees hier de meest actuele ontwikkelingen van onze collega's van Kidsweek.